(Cerkiew p.w. św. Mikołaja na Wilkowyi, fot. Adam Napiórkowski)
1 lutego 1977 roku z gminy Krasne wyłączono obszar wsi Wilkowyja i włączono w obręb miasta Rzeszowa. Decyzja o włączeniu zapadła mocą rozporządzenia ministra administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska z 29 grudnia 1976 roku. Razem z Wilkowyją do Rzeszowa włączony został niewielki fragment Słociny. Całość o łącznej powierzchni 160 ha.
Wilkowyja to wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1412 roku w dokumencie fundacyjnym parafii Krasne. Wśród świadków spisania tego dokumentu był m. in. Jan, sołtys Wilkowyi.
(Wilkowyja na mapie Miega z II poł. XVIII wieku)
Później Wilkowyja należała m. in. do rodziny Rzeszowskich, Mikołaja Spytka Ligęzy i Lubomirskich. Od 1772 roku znalazła się w granicach Austrii – księstwa Galicji i Lodomerii. W dobie autonomii Galicji Wilkowyja była samodzielną gminą. Później wieś znalazła się w gminie zbiorczej Słocina a następnie gromadzie Słocina. Od 1973 roku do włączenia w obręb miasta Rzeszowa Wilkowyja była częścią gminy Krasne.
(mapa sztabowa z 1900 roku z błędnie zapisaną nazwą wsi Wilkowyja)
Wilkowyja graniczyła od wschodu z Pobitnem, od północy z Załężem (Pobitną Dolną), od północy i wschodu z Krasnem i od południa ze Słociną. Być może Wilkowyja graniczyła w przeszłości także z Malawą. Od powiększenia obszaru miasta w 1951 roku, Wilkowyja graniczyła już z rzeszowskim Pobitnem.
Według danych UM Rzeszowa na obecnym osiedlu Wilkowyja mieszka 6 625 osób.
(Rozporządzenia ministra administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska z 29 grudnia 1976 roku)
Link z datownikiem Wilkowyi jest tutaj
Link z ciekawymi obiektami na Wilkowyi jest tutaj
(Koncert zespołu “Baciary” podczas Dni Osiedla Wilkowyja, 2 czerwca 2019, fot. Adam Napiórkowski)
